Biografie
Baldewsingh woont sinds 1975 in Nederland. Hij werkte als vertaler-Engels en medewerker van verschillende migrantenomroepen en als filmmaker voor de omroep OHM. Hij maakte voornamelijk documentaires over Hindostaanse onderwerpen en de Indiërs in de diaspora. Als schrijver maakte hij zijn debuut met de novelle Stifa (Afscheid, 1984), het eerste prozaboek dat ooit uitkwam in de taal van de Surinaamse hindostanen, het Sarnami. In de vorm van een flashback wordt de ontmoeting tussen een weduwnaar en een zwerver beschreven, schilder en dichter. Er ontwikkelt zich een eigenaardige, met alcohol besprenkelde relatie tussen de mannen, tot de dichter zich in een vlaag van eenzaamheid van het leven berooft. Het boek - waarvan een vertaald fragment werd opgenomen in de bloemlezing Mama Sranan (1999) - werd zeer lovend ontvangen, beter dan de korte roman Sunwái kahán (Nergens een toevlucht, 1987) die aan de melodramatische kant is: een districtsmeisje gaat naar de stad en raakt zwanger van de zoon van de familie bij wie ze werkt. De familie stuurt haar weg en haar ouders verstoten haar. Baldewsingh schreef een dichtbundeltje Voor wat ze werkelijk te zeggen hebben (1988) in het Nederlands en Sarnami. Hij regisseerde toneelstukken en schreef het stuk Stof in de Wind (1991) dat artistiek van weinig waarde is. Verder schreef hij de tekst van een boek over de kunstenaar Ro Heilbron: Portret van een kunstarbeider (1995).
